-
1 błąka|ć się
impf v refl. 1. (tułać się) to wander, to roam- błąkać się od wsi do wsi to roam from village to village- po ulicach błąkają się bezdomne psy stray dogs roam the streets ⇒ zabłąkać się2. (błądzić) to wander- błąkać się po lesie to wander in the forest3. przen. różne myśli błąkały mu się po głowie various thoughts were going a. wandering through his mind- na jej twarzy błąkał się uśmiech a smile played on her faceThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > błąka|ć się
-
2 błądzić
глаг.• блуждать• бродить• скитаться• странствовать* * *1) (mylić się) заблуждаться2) (popełniać błędy) ошибаться3) (błąkać się) блуждать, разг. блудитьoddawać się rozpuście, łajdaczyć się блудить* * *błądz|ićbłądzę несов. 1. ошибаться, заблуждаться;\błądzić jest rzeczą ludzką человеку свойственно ошибаться 2. блуждать;\błądzić po lesie блуждать по лесу;
oczy \błądzićą глаза блуждают+1. mylić się 2. błąkać się
* * *błądzę несов.1) ошиба́ться, заблужда́тьсяbłądzić jest rzeczą ludzką — челове́ку сво́йственно ошиба́ться
2) блужда́тьbłądzić po lesie — блужда́ть по́ ле́су
oczy błądzą — глаза́ блужда́ют
Syn:mylić się 1), błąkać się 2)
См. также в других словарях:
błądzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, błądzićdzę, błądzićdzi, błądź {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} chodzić bez celu; chodzić gdzieś, nie mogąc odnaleźć zgubionej drogi; błąkać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Błądzić po… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
